Trzeci rok życia – budowanie zdań i naśladowanie dorosłych
Wasz maluch ma już trzy latka. Dobrze chodzi, a porozumiewanie się z nim nie stanowi już takiego problemu. Ale warto wiedzieć, co jeszcze twoje dziecko może zrobić, jak go zdopingować, by było jeszcze sprawniejsze intelektualnie i rozwijało się lepiej.
U malucha najlepiej rozwinięta jest koordynacja oko-ręka. Dzięki temu nabywa nowych umiejętności i bawi się w kolejne zabawy. Trzyletnie dziecko:
- potrafi biegać na paluszkach, skoczyć ze stopnia, próbuje skoczyć też z sofy i nie obawia się, że zrobi sobie krzywdę. Na schody wchodzi już stawiając najpierw jedną nóżkę, później dostawia drugą. Stoi kilka sekund na jednej nodze, a później na drugiej,
- biega i ucieka na spacerach, łatwo go zgubić. Musisz mieć ,,oczy na około głowy”, żeby ci nie zniknął i nie oddalił się,
- najpierw dzieci zazwyczaj mówią o sobie w trzeciej osobie, dopiero pod koniec 3. roku życia próbują mówić poprawnie. W tym okresie twoje dziecko zna i używa coraz więcej słów. Na początku trzeciego roku życia może ich być około 200-250. Maluch próbuje tworzyć zdania. Najczęściej rozmawia ze sobą w swoim języku podczas samodzielnej zabawy. Pod koniec 3. roku życia zna około 1000 słów, a rozumie znacznie więcej. Buduje samodzielnie zdania z sześciu – ośmiu wyrazów. Czasami powie krótki wiersz,
- do tej pory maluch trzymał kredkę w całej rączce, zaś teraz próbuje ją trzymać tylko w palcach. Świetnie pisze kredą po tablicy. Umie odkręcić śrubkę i włożyć ją w odpowiednie miejsce w zabawce,
- domaga się jedzenia wspólnie z resztą rodziny przy stole. Nadal próbuje jeść łyżką i używać widelca,
- lubi radzić sobie sam bez pomocy mamy,
- najczęściej wypowiadane słowo to „nie”, ale wypowiada je świadomie wtedy, gdy czegoś mu zakazujesz. Rozumie słowa, „później”, „zaraz”, „już”,
- maluch może być zazdrosny, szczególnie wtedy, gdy pojawi się inne dziecko w rodzinie. Wtedy musisz, jeszcze będąc w ciąży, przygotować malucha na pojawienie się małego dziecka w domu.
Gdy drugie dziecko będzie już w domu nie odtrącaj pierwszego, przytulaj go. Zachowuj się tak, aby starszy maluch wiedział, że go też kochasz. Spróbuj zaangażować starsze dziecko w pomoc przy pielęgnacji mniejszego: w czasie kąpieli, przy przewijaniu, karmieniu, ubieraniu
- trzylatek boi się ciemności i nie chce pozostawiać sam w pokoju,
- potrafi zakręcić nakrętkę na butelce, rysuje koło, ustawia klocki w wieże,
- kopie piłkę, podnosi ją do góry i rzuca, umie też złapać piłkę w ręce,
- ubiera się sam, ale jeszcze pod nadzorem i chociaż nie zawsze łatwo mu to idzie, złości się gdy próbujesz mu pomóc w tej czynności,
- potrafi bawić się z innymi dziećmi. Jest to więc odpowiedni czas, by pomyśleć o przedszkolu dla malucha,
- załatwia potrzeby fizjologiczne w ubikacji, potrafi je sygnalizować, chociaż jeszcze w czasie zabawy zmoczy spodnie, ale zaraz idzie, aby mu je przebrać,
- potrafi dobrze jeździć już na trzykołowym rowerze, na spacerze lubi oglądać zwierzęta, zbierać kwiatki, trawę, kasztany. Często w sklepie podczas zakupów dotyka ręką towarów, później liże palce,
- może chodzić po krawężniku w prostej linii. Rączki daje na zewnątrz utrzymując przy tym równowagę.
- swobodnie przechodzi przez próg, sznurek, zjeżdża z zjeżdżalni. Pokonanie schodów nie sprawia mu już kłopotów,
- porozumiewa się z otoczeniem,
Po obiedzie zawsze układaj dziecko do snu. 3-letni maluch śpi teraz raz dziennie. W tym okresie możesz zapisać dziecko na pływalnię i postarać się nauczyć je pływać.
Pamiętaj, że trzylatek nadal uczy się mówić dlatego:
- nie mów do dziecka zdrobniałymi wyrazami. Mów pełnymi zdaniami, powoli, w sposób dla niego zrozumiały,
- zawsze wysłuchuj dziecka do końca, nie przerywaj mu w środku zdania,
- nie denerwuj się, gdy cię o coś zapyta po raz kolejny. Zawsze odpowiadaj mu grzecznie, nie zmieniaj tonu, nie podnoś głosu,
- dziecko myśli za pomocą obrazów. Gdy czytasz mu bajkę po pewnym czasie sam może opowiedzieć jej treść.
Zgłoś się do lekarza gdy u swojego dziecka zauważysz że;
- nie nazywa i nie wskazuje przedmiotów wg ich nazw,
- nie odpowiada na twoje polecenia, nie rozumie ich,
- jest zamknięty w swoim świecie. Nie interesuje go otoczenie, zabawa, czytanie bajek,
- stoi przed telewizorem i macha rączkami niby skrzydełkami ptak,
- rysując nie naśladuje kresek, linii. Nie potrafi namalować koła lub rysunku do koła zbliżonego,
- nie buduje z klocków wieży lub innej budowli (powinien być w stanie budować co najmniej z 3 elementów),
- nie mówi lub nie potrafi budować pojedynczych zdań,
- nie potrafi bawić się z innymi dziećmi czy dorosłymi. Po prostu stoi na boku i nie interesuje go zabawa,
- nie próbuje myć się sam, jeść. Nie rozumie dlaczego musi się ubierać, nie próbuje ubierać się nawet z pomocą,
- nie potrafi wejść na schody, zejść z nich, nie skacze, nie podnosi sam kubka,
- nie potrafi zasygnalizować ani pokazać rączką czego chce,
- nie potrafi pokazać gdzie ma ucho, oko, nos,
- nie rozpoznaje na obrazkach zwierząt, przedmiotów, nie rozpoznaje na zdjęciu osób bliskich,
- nie potrafi sam pedałować na rowerku,
- nie wykonuje i nie rozumie prostych poleceń.
Musisz pamiętać, że każde dziecko rozwija się indywidualnie i niektóre dzieci częściowo odstają od przyjętych norm. Jednak gdy u swego dziecka zauważysz jakiekolwiek odchylenia, zgłoś się do lekarza. Wczesna rehabilitacja twojego dziecka może przynieść pożądany efekt i zniwelować nietypowe objawy i opóźnienia w rozwoju.
Trzyletnie dziewczynki zazwyczaj w trzecim roku życia ważą do 14,5 kg, a chłopcy do 15 kg. Dziewczynki są też niższe od chłopców o około 1 cm i mierzą około 96 cm wysokości, a chłopcy 97 cm.
Zobacz także:
Masz problem?