Dziewiąty miesiąc – dziecko doskonali zdobyte umiejętności

Dziecko w dziewiątym miesiącu życia doskonali wcześniej zdobyte umiejętności i ciągle nabywa nowe. Wymaga poświęcenia mu dużej ilości czasu oraz uwagi. Coraz lepiej raczkuje, dzięki temu poznaje nowe terytoria. Coraz łatwiej wyrażać mu swoje pragnienia i uczucia.

W tym miesiącu twoje dziecko potrafi już:

• samodzielnie siedzieć z wyprostowanymi plecami, czasami asekuracyjnie podtrzymuje się jedną ręką. Aby usiąść najczęściej robi to z pozycji na boku lub gdy raczkuje – wtedy jest mu łatwiej,
• zaczyna wspinać się po meblach do pozycji stojącej. Te dzieci, które raczkowały już w ósmym miesiącu życia, obecnie radzą sobie na tyle dobrze, że bez problemu mogą dotrzeć do każdego miejsca w mieszkaniu. Obracają się wokół własnej osi. Początkowo maluchy najczęściej zaczynają raczkować do tyłu, dopiero później do przodu. Najpierw przemieszczają się za pomocą ruchów ramion i łokci. Jednak nie wszystkie dzieci raczkują, niektóre przemieszczają się po podłodze na jednym pośladku. Wędrując w różnych pozycjach po podłodze, ciekawe są otaczającego ich świata i rozglądają się dookoła. Na samym początku przemieszczanie się po podłodze czy śliskich płytkach nie będzie łatwe, ale z czasem dojdą w tym do perfekcji,

Raczkowanie to dla dziecka świetny trening stóp przed nauką stania i chodzenia.

• gdy przytrzymujesz dziecko za rączki potrafi samo wstać, ustać na chwilkę. Przy meblach czy w łóżeczku samo próbuje podciągać się do góry.
• przygląda się podanym zabawkom, przekłada je z ręki do ręki, manipuluje przy nich, chwyta je kciukiem i palcem wskazującym. Bardzo lubi zabawki grające, kolorowe, świecące,
• z upodobaniem wyrzuca zabawki z łóżeczka czy kojca na ziemię, patrzy za nimi i jest szczęśliwy, gdy rodzice podnoszą zabawki z podłogi i mu je podają. Wtedy maluch znowu je wyrzuca i może bawić się w ten sposób bardzo długo. Coraz rzadziej wkłada je do buzi,
• stuka łyżeczką w stół. Przewraca kartki ulubionej bajki,
• siedząc na krzesełku do karmienia czeka na posiłek. Maluch sam chce próbować potraw, najczęściej bierze jedzenie z talerza rękoma. Wkłada łyżeczkę do buzi. Nie podawaj maluchowi łyżeczki metalowej, tylko z silikonu, bo może sobie zrobić krzywdę wkładając ją do ust,
• reaguje na swoje imię. Gdy go zawołasz odwraca główkę w twoją stronę i uśmiecha się,
• rozumie znaczenie około 40 słów. Wykonuje proste polecenia: stój, daj, chodź. Reaguje również na słowo: „nie”, co niestety nie oznacza, że wykonuje to polecenie, ale kręci główką na „nie”,
• gdy wymieniasz nazwę jakiegoś przedmiotu przy nim, rozgląda się i szuka go wzrokiem,
• lubi bardzo się bawić w zabawy: „tu sroczka”, „kosi, kosi łapki”. Pokazuje jaki jest już duży,
• wyraźnie wypowiada sylaby: „mama”, „tata”, „dada”, „baba”. Rozumie znaczenie tych słów i rozgląda się za tymi osobami,
• bardzo chętnie słucha czytanych bajek, ogląda obrazki i pokazuje na nie, najczęściej palcem wskazującym,
• boi się obcych ludzi lub tych, których nie lubi, a także głośnej muzyki czy podniesionych głosów. Wtedy płacze i czasami trudno jest go uspokoić,
• wiele rzeczy chce robić samodzielnie, jednak nie wszystko mu się jeszcze udaje. Czasami po nie udanej próbie zrobienia czegoś złości się i denerwuje,
• gdy chce dostać i bawić się jakąś zabawką potrafi w tym celu nawet przesunąć np. kocyk i ją wziąć do ręki,
• naciska odpowiednie miejsce na zabawkach, aby grały i cieszy się, gdy wydobywa się z nich melodia,
• maluch może cię przytulać, dawać buzi. Pamiętaj, niech nie daje buzi wszystkim znajomym, bo może się zakazić np. katarem,
• lubi się popisywać zdobytymi umiejętnościami. Czeka na twoją reakcję, gdy uda mu się zrobić coś nowego. Pochwal dziecko za osiągnięcia,
• żywo reaguje płaczem, gdy wychodzisz z pokoju i znikasz z jego pola widzenia,
• pewnie pije z kubka niekapka, chwyta oburącz za uszy kubeczka,
• kontroluje ruchy rąk, ramion, nóżek,
• siedząc przechyla się w jedną i drugą stronę, by nie stracić równowagi,
• podciąga kolanka do brzuszka, wyciąga rączki do ciebie, gdy chce by go wziąć i podnieś z łóżeczka,
• na spacerze z uwagą przygląda się innym dzieciom,
• nadal bardzo lubi się przeglądać w lustrze, robić przed nim miny,
• wyjmuje zabawki z pudełka i wkłada je z powrotem,
• gdy maluch jest w pozycji stojącej i przytrzymasz go obiema rękami pod brzuszek schyli się na podłogę po zabawkę i będzie starać się ją podnieść,
• w tym wieku maluch to chodzący odkurzacz, potrafi zebrać z podłogi nawet najmniejsze okruszki.

Dziewięciomiesięczne dziecko nadal karm piersią. Oprócz tego dawaj mu do jedzenia potrawy rozdrobnione widelcem, a nie zmiksowane – niech uczy się przeżuwać. Nowe produkty do jadłospisu dziecka powinnaś wprowadzać stopniowo. Uważaj, bo niektórych z nich może jeszcze nie tolerować. Wyłącz z diety malca te artykuły, po spożyciu których na jego skórze skórze zauważysz wypryski, gdy dziecko robi po nich wolne stolce lub gdy zobaczy na talerzu potrawy, których nie toleruje i nie chce ich włożyć do buzi.

Jeżeli masz wątpliwości co do rozwoju twojego dziecka, zgłoś się do swojego lekarza. W dziewiątym miesiącu zaniepokoić powinnaś być zaniepokojona przede wszystkim jeśli dziecko:

• nie chwyta palcami zabawek, nie przekłada ich z ręki do ręki, nie jest zainteresowane zabawkami, nawet tymi grającymi,
• nie reaguje na swoje imię,
• nie odróżnia osób obcych od znajomych,
• nie potrafi jeszcze siedzieć,
• nie ma odruchu spadochronowego:

Gdy dziecko weźmiesz na ręce, równolegle do podłoża twarzą w dół i szybko przechylisz jego twarz w kierunku podłoża, dziecko wyprostoje górne kończyny i przyjmie pozycje skoczka. Brak tego odruchu może świadczyć o uszkodzeniu OUN.

• nie chce wstawać, tylko leży,
• nie reaguje na zabawy, nie interesuje się nimi,
• nie pokazuje: „pa-pa”, „daj”,
• nie stuka łyżeczką w stół, nie przewraca kartek w książce,
• nie wypowiada sylab: „ma-ma”, „ba-ba”
• gdy chcesz go pionizować, stoi na sztywnych nogach, ugina je tylko w kolankach, a stopy ma zbliżone do siebie.

Dziewczynka w dziewiątym miesiącu życia waży około 8,5- 9 kg i ma około 70 cm wzrostu, chłopczyk w tym okresie może ważyć ponad 9 kg i mierzy około 75 cm wysokości. Wiele zależy od wagi urodzeniowej dziecka, miesiąca ciąży, w którym się urodziło, uwarunkowań genetycznych i sposobu odżywiania.